Rozdział 5 Pożegnanie

Keiykomi poszła do swojego domu , cóż miała już serdecznie dość swoich przyjaciółek , po raz pierwszy  w życiu miała ochotę im nakopać . Westchnęła po czym usiadła przy oknie spoglądając na niebo , które było czyste jak łza . Uśmiechnęła się pod nosem , widząc blask gwiazd , może i to wyglądało jak by miała coś z głową nie tak , ale bardzo kochała noc , a zwłaszcza kochała pisząc wiersze podczas nocy . Nikt nie czytał jej wierszy , nawet jej przyjaciele nie mieli o tym bladego pojęcia , a zwłaszcza jej siostra przed którą było ciężko co kolwiek ukryć .  Westchnęła i  wzięła swój zwój w którym pisała wszystkie swoje wiersze , zaczęła pisać  na dworze wiał wiatr , zdjęła swoją opaskie z logiem wioski i przymknęła oczy rozkoszując się powiewem . Postanowiła napisać wiersz na pożegnanie przyjaciół , no cóż już jej nie zobaczą to co by jej to zaszkodziło ukazując  im jeden ze swoich wierszy . Pisała swój wiersz , swoim całym sercem , chciała odejść , zdecydowała ,  nie pasowała do Konohy . Była za słaba , może w Akatsuki zyska potęgę o której marzy ? Tego nie wiedziała , ale była pewna że tam zyska więcej siły .Nagle usłyszała kroki zbliżające się do pokoju , szybko schowała zwój i usiadła przy oknie . Weszła Hien , spojrzała się na siostrę , miała z nią kilka spraw do obmówienia .
-Rozmawiałam z Kaneą i Michiko .... - Kei milczała - Co się z tobą stało ? Mi zawsze możesz powiedzieć .
-To nie powinno ciebie interesować !!!
-A właśnie że powinno !!!!
-Daj mi święty spokój - Keiykomi położyła się do łóżka .
-Prędzej czy później , wygadasz - Hien poszła w jej ślady i położyła się , po chwili usnęła . Keiykomi wstała i wzięła swój zwój , spakowała kilka swoich rzeczy do plecaka . Wymknęła się z domu , poszła do miejsca gdzie często przesiadywała Starszyzna klanu . Wślizgnęła się do pomieszczenia , o tej godzinie tam nie było nikogo . Uśmiechnęła się chytrze widząc ogromny miecz wiszący na ścianie , należał do Ryo Hayashi  , osoby której już nie było w klanie , nie wiedziała dlaczego . Lecz miecz  jej się przyda , przysunęła do ściany krzesło i weszła na nie . Odwiązała miecz , był bardzo ciężki , ale to Keiykomi nie przeszkadzało . Wyciągnęła zwój , wolała na razie go zapieczętować w zwoju , gdyż może jej utrudniać podróż . Po zapieczętowaniu miecza , wybiegła z budynku oraz opuściła ulice przeznaczoną dla jej klanu . Pobiegła do domu Michi , podczas drogi zdążyła skończyć wiersz i go przepisać kilka razy . Wdrapała się na okno do jej pokoju , spała , uśmiechnęła się widząc słodko śpiącą przyjaciółkę . Podeszła do jej łóżka , i położyła na poduszce kartkę . Uciekła do hotelu gdzie sypiała Kane , jej również zostawiła karteczkę , lecz jej w domu nie było tak samo jak Sautoshiego i Hakate , ale im również zostawiła karteczki . Do Raikury również poszła , no cóż może i kłóciły się ale to z przyjaźni . Keiykomi poszła do bramy Konohy , było dwóch strażników , ale ich obezwładniła jutsu paraliżu . Pobiegła w głąb lasu , odwróciła się by ostatni raz spojrzeć na bramę Konohy . Odchodziła , miała już dość przesiadywania w Konosze , pobiegła w stronę Doliny Końca .
                                                                         ********
Kene wracała ze szpitala , odwiedziła dziś Sautoshiego , miała słabość do chłopca , ale no cóż . Tak to już jest , poszła do swojego pokoju w hotelu , na łóżku była kartka . Wzięła ją i przeczytała :
Potęga jest siłą 
a przegrana słabością . 
Ktoś mnie wzywa 
abym dosięgnęła Potęgi 
Więc żegnam 
oraz znikam .....
                    Keiykomi
-Co to może znaczyć ? - zaskoczona spoglądała na kartkę - chyba ona nie zamierza..... - wybiegła z hotelu i pobiegła do Michiko ..
********************************************************************************
Koniec rozdziału 5 XD
Zapewne jesteście zaskoczeni iż Keiykomi pasjonuje się pisaniem wierszy i tak dla jasnej informacji .... Ja napisałam ten wiersz oraz mam małe wrażenie że praktycznie nikt nie czyta mego bloga . Dlatego jeżeli znajdzie się pod tym rozdziałem 5 komentarzy to szybko napisze nexta ^^ a jak nie to napisze nexta za miesiąc , a kilka komentarzy od tej samej osoby liczę jako 1
Obrazki ^^

Odchodząca Keiykomi










Mały bonus ....... Ukaże wam małą historyjkę z Życia Michiko z wieku 17 lat .
Michi biegła do szpitala zmartwiona , Itami leżał w szpitalu . Po misji uzyskał wiele krytycznych ran , w jej ramionach szeptał iż umiera . Jednak udało jej się doczołgać ukochanego , cóż dziś miała już dowiedzieć się czy wyjdzie z tego żywy . Wbiegła do szpitala , podbiegła do pielengniarki pytając o stan zdrowotny Itamiego . Wszystko było już z nim ok , ale miał infekcje i dostał zastrzyk , jeszcze miał dostać drugi na poprawkę . Michi obezwładniła jedną z pielengniarek , ubierając jej strój i zabierając strzykawkę dla Itamiego .
- Dobrze , że Michi nie widzi mnie w takim stanie - westchnął Itami , drzwi uchyliły się , Michiko weszła do sali w której leżał Itami .
-To nie będzie bolało - wyszczerzyła ząbki , Itami o mało nie zbladł .
-WTF!!!!!!  - "Michi T.T " pomyślał
-To tylko małe ukucie - wyszeptała , po całym szpitalu , rozbrzmiał wrzask Itamiego . Ordynator wyszedł ze swego gabinetu .
-Kto znowu włączył operę !!!!!!!!!!!